Til ömmu

Þú fórst það var haust
himnaenni þitt kalt
ég strauk ofurlaust
og þér þakkaði allt

Hvert augnablik þitt tár
þú grætur hans ævi
um ókomin ár
falla í hjartans sævi

Hans hverfandi armur
þig hlýlega vefur
og hvíslandi harmur
þú veist hvað þú hefur

Og í eyra þitt segir
Ég grét, ég mun gráta
himnahöfuð þitt sveigir
þín þögn lífsins gáta